Szukaj

Polityka prywatności
projekt i realizacja Carbo Media

Tarnówek – Dwór

Dwór usytuowany jest w ramach niewielkiego folwarku położonego na południowy za­chód od Tarnowa. Dojazd do folwarku stanowi brukowana droga, skomunikowana z lo­kalną drogą z Tarnowa do Sosen. Zespół folwarczny nie posiada zwartego charakteru i skła­da się z budynku dworskiego wraz z ogrodem oraz kilku niepowiązanych ze sobą w sensie kompozycyjnym zabudowań gospodarczych.

Folwark w Tarnówku istniał już w XVIII wieku i przynależał do majątku ziemskiego w Wysokiej. Zarządca domeny mironickiej, niejaki Bresman, będący zarazem właścicielem majątku w Wysokiej, sprzedał folwark królowi Fryderykowi Wilhelmowi I. Założenie to zostało włączone do domeny w Mironicach i przyporządkowane majątkowi domenalnemu w Tarnowie. W 1. poł. XIX wieku Tarnówek był dziedzicznym folwarkiem czynszowym, należącym do rodziny Beyer, zarządców domeny państwowej w Mironicach. W 1840 roku folwark liczył zaledwie trzy budynki. W latach 1922-1945 właścicielem majątku był Le­brecht von Klitzing, młodszy syn Georga, właściciela pobliskiego majątku ziemskiego w Sosnach. Lebrecht von Klitzing dokonał około 1930 roku przebudowy i rozbudowy ist­niejącego w ramach folwarku dworu. Majątek liczył wówczas 524 ha ziemi, w tym 210 ha ziemi ornej, 23 ha łąk i 10 ha pastwisk oraz 278 ha lasów. W folwarku hodowano 19 koni, 35 sztuk była oraz 80 sztuk trzody chlewnej.

Po II wojnie światowej majątek został znacjonalizowany. W 1949 roku folwark wchodził w skład państwowego majątku w Sosnach. Później był podporządkowany kolejno PGR w Stanowicach i Baczynie. W 1960 roku dwór został wyremontowany przez gorzowski Stol­bud i przystosowany do potrzeb ośrodka kolonijnego, funkcjonującego tutaj do końca lat 80. XX wieku. Z czasem dwór stopniowo popadał w ruinę. Aktualnie obiekt jest w pry­watnym posiadaniu, a jego właściciele prowadzą szeroko zakrojone prace remontowe, za­mierzając przekształcić budynek w pensjonat.

Dwór jest stosunkowo skromny. Pierwotnie była to parterowa, prostopadłościenna bu­dowla, nakryta dachem dwuspadowym. Budynek powstał zapewne pod koniec XIX wie­ku. W swym aktualnym kształcie obiekt jest wynikiem przebudowy i rozbudowy z około 1930 roku. Jest to budowla założona na planie prostokątnym z ryzalitem w elewacji fron­towej i tarasem w elewacji szczytowej – wschodniej. Budynek jest częściowo podpiwni­czony, parterowy z użytkowym poddaszem, nakryty jest dachami dwuspadowymi i pul­pitowymi. Elewacje w partii cokołowej oblicowane są łamanym kamieniem, powyżej ce­ramiczne, tynkowane. Opaski okienne i drzwiowe oraz gzyms koronujący wykonane zo­stały z ciemnej cegły klinkierowej. Elewacja frontowa-południowa została ukształtowana jako dziewięcioosiowa. W centralnej części znajduje się weranda z nadbudowaną powy­żej trzyosiową facjatą, nakrytą dachem pulpitowym. Po jej obu stronach w połaciach da­chowych umieszczone są okna powiekowe. Elewacja tylna jest zatarta w wyniku powojen­nych przebudów i modernizacji. Oryginalny wystrój i wyposażenie budynku nie zachowa­ło się do dnia dzisiejszego, podobnie jak stolarka drzwiowa oraz okienna. Po stronie pół­nocnej znajdują się relikty ogrodu z niewielkim stawem, zlokalizowanym na północnym skraju założenia.

W trakcie prac adaptacyjnych w 1960 roku wprowadzono nowe ściany działowe, wymie­niono stolarkę okienną, natomiast przy elewacji tylnej dostawiono drewnianą werandę pełniącą funkcję jadalni. W 2007 roku w trakcie remontu obiektu m.in. rozebrano weran­dę przy elewacji tylnej, wzmocniono więźbę dachową, wymieniono pokrycie dachowe na dachówkę ceramiczną karpiówkę. Dodatkowo uporządkowano ogród i odsłonięto dawny staw zlokalizowany w sąsiedztwie dworu, po jego północnej stronie.

Zobacz również

Rokitno – bazylika mniejsza pw. Matki Bożej Rokitniańskiej

Kościół w Rokitnie należy do wybitnych przykładów sakralnej architektury doby baroku w Polsce. Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1378

Żagań, powiat żagański – Kaplica Grobu Bożego (ul. Księżnej Żaganny 16)

Położona obok kościoła Nawiedzenia NMP, jest repliką kaplicy w Görlitz, wzorowanej na grobie Chrystusa w Jerozolimie. Powstała w 1598 z

Zobacz również

Skip to content