Budowa kościoła, podzielona na dwa etapy, miała miejsce zapewne w 2 połowie XIII wieku.Chór otrzymał plan zbliżony do prostokąta o wymiarach około 8,2 na 5,9 metra. Wystrój architektoniczny elewacji tworzyły co najmniej cztery ostrołuczne okna: jedno wyższe od wschodu; oraz trzy mniejsze od południa (dwa- częściowo zamurowane) i od północy (jeden). Dekorację łęku okna wschodniego wykonano z odcinkowo uformowanych kształtek ułożonych naprzemiennie. Po stronie południowej poniżej okna wschodniego zlokalizowana była wnęka na oleje o trójkątnym nadprożu.Wnętrze chóru nakrywała zapewne otwarta więźba dachowa lub sklepienie pozorne. Korpus otrzymał także plan zbliżony do prostokąta o wymiarach 9,2 na 8,0 metra. Jego wnętrze oświetlone było przez czworo okien, jednego zachodniego oraz zapewne trzech w ścianach bocznych w miejscu obecnych.Do nawy prowadziły dwa wejścia, ujęte w ceglane, ostrołuczne, o ościeżach z czterema uskokami. Nawę nakryto zapewne analogicznie jak prezbiterium- odkrytą więźbą dachową, lub sklepieniem pozornym.
Przekształcenia gotyckie kościoła zrealizowano zapewne w II połowie XV wieku – kiedy to wprowadzono dwuprzęsłowe sklepienie w prezbiterium z żebrową dekoracją sieciową z kształtek ceramicznych o profilu dwuwklęskowym. Nowe sklepienia spowodowały konieczność podwyższenia murów obwodowych oraz przebicie na elewacji południowej dwóch nowych ostrołucznych okien z ceglanymi maswerkami.Powiększono także okna korpusu wprowadzając także w ich prześwity maswerki.
Prawdopodobnie na przełomie XVII i XVIII wieku przeprowadzono remont kościoła.Ściany boczne oraz szczytową podwyższono i założono w korpusie obecne sklepienie kolebkowe z lunetami. Usunięto ceglane maswerki w oknach gotyckich i osadzono nową stolarkę okienną.
Ostatnie przebudowy miały miejsce w XX wieku. W trakcie remontu w okresie przedwojennym wykonano smołowanie ścian, oraz nowe tynki we wnętrzach. Natomiast po II wojnie światowej w północnej ścianie prezbiterium osadzono szafkę energetyczną, a także wprowadzono grube tynkowe opaski i wyprawy wokół otworów okiennych oraz wejścia zachodniego. Przeprowadzono także remont wnętrza, zmieniając posadzkę i pokrywając ściany tynkami na bazie cementu.
Przeprowadzone w 2017 i 2018 roku prace, poprzedzone szczegółowymi badaniami konserwatorskimi, architektonicznymi i archeologicznymi, objęły usunięcie tynków cementowych i wykonanie nowych w charakterze gotyckim. Wymieniono również stolarkę drzwiową oraz dokonano wymiany i uzupełnienia częściowo uszkodzonej posadzki.
Przekształcenia gotyckie kościoła zrealizowano zapewne w II połowie XV wieku – kiedy to wprowadzono dwuprzęsłowe sklepienie w prezbiterium z żebrową dekoracją sieciową z kształtek ceramicznych o profilu dwuwklęskowym. Nowe sklepienia spowodowały konieczność podwyższenia murów obwodowych oraz przebicie na elewacji południowej dwóch nowych ostrołucznych okien z ceglanymi maswerkami.Powiększono także okna korpusu wprowadzając także w ich prześwity maswerki.
Prawdopodobnie na przełomie XVII i XVIII wieku przeprowadzono remont kościoła.Ściany boczne oraz szczytową podwyższono i założono w korpusie obecne sklepienie kolebkowe z lunetami. Usunięto ceglane maswerki w oknach gotyckich i osadzono nową stolarkę okienną.
Ostatnie przebudowy miały miejsce w XX wieku. W trakcie remontu w okresie przedwojennym wykonano smołowanie ścian, oraz nowe tynki we wnętrzach. Natomiast po II wojnie światowej w północnej ścianie prezbiterium osadzono szafkę energetyczną, a także wprowadzono grube tynkowe opaski i wyprawy wokół otworów okiennych oraz wejścia zachodniego. Przeprowadzono także remont wnętrza, zmieniając posadzkę i pokrywając ściany tynkami na bazie cementu.
Przeprowadzone w 2017 i 2018 roku prace, poprzedzone szczegółowymi badaniami konserwatorskimi, architektonicznymi i archeologicznymi, objęły usunięcie tynków cementowych i wykonanie nowych w charakterze gotyckim. Wymieniono również stolarkę drzwiową oraz dokonano wymiany i uzupełnienia częściowo uszkodzonej posadzki.
