W nieużytkowanym od II wojny światowej kościele Gębicach trwają prace remontowe, polegające na remoncie dachu i przemurowaniu zniszczonych fragmentów ścian, na podstawie udzielonego przez Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków pozwolenia, w oparciu i projekt budowlany sporządzony przez arch. Klemensa Borzdyńskiego. Zakres prac obejmuje całkowitą wymianę więźby dachowej nad nawą główną świątyni (bez ingerencji w dobrze zachowaną więźbę wieżyczki usytuowanej centralnie nad nawą), nad kaplicą oraz kruchtą, wzmocnienia i naprawy więźby dachowej nad pozostałymi partiami kościoła, tj. nad przedsionkiem, zakrystią, pomieszczeniem dobudowanym do zakrystii. Z uwagi na znaczne zniszczenia korony murów w obrębie nawy głównej konieczne jest jej przemurowanie i wzmocnienie spękanych partii. Do pokrycia dachu zastosowana będzie dachówka karpiówka w kolorze ceglastym, o parametrach zbliżonych do historycznego pokrycia. Na dachu kaplicy ułożony będzie łupek, natomiast ścianki wieżyczki zostaną pokryte gontem o wykroju analogicznym do oryginalnego.
Kościół w Gębicach został wzniesiony w XV w. jako salowy z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Od strony południowej posiada kruchtę z zachowanym, gotyckim sklepieniem gwieździstym. W 1770 r. świątynia została przebudowana – dobudowano wówczas od strony wschodniej zakrystię na rzucie prostokąta, zaś od strony zachodniej, pomiędzy przyporami zlokalizowano półkolisty przedsionek mieszczący wejście główne.
W ten sposób gotycka budowla otrzymała barokowy kostium. Po XVIII w. od strony północno- wschodniej dostawiono założoną na nieregularnym rzucie przybudówkę (pomiędzy przyporą a ścianą zakrystii), której pomieszczenie jest skomunikowane z wnętrzem kościoła jedynie za pomocą dużego otworu okiennego. Pod ww. przybudówką znajduje się sklepiona kolebkowo krypta, do której prowadzą schody z nawy głównej. W 1921 r. od strony południowo – wschodniej świątyni dobudowano kaplicę na rzucie wycinka koła.
Zabytkowa świątynia została wzniesiona z kamienia i cegły jako budowla salowa, orientowana, na planie czworoboku o dłuższych bokach wykreślonych faliście. Bryłę kościoła nakryto dachem dwuspadowym pokrytym dachówką ceramiczną karpiówką. Na jego osi umiejscowiono wykonaną w konstrukcji drewnianej czworoboczną sygnaturkę (wieżyczkę), którą nakrywa czterospadowy dach pokryty dachówką. Kaplicę nakrywa dach kopulasty pokryty łupkiem. Elewacje budowli zostały opracowane w nakrapianym tynku
z delikatnie odciętymi i zatartymi na gładko narożnikami oraz zaznaczonymi w ten sam sposób pilastrami. Okna i drzwi ujmują proste opaski. Wnętrze kościoła nakrywa częściowo zachowany strop oraz okalają je z trzech stron dwukondygnacyjne empory wsparte na drewnianych słupach. We wnętrzu świątyni w partii prezbiterium znajdują się pozostałości konstrukcji ołtarza ambonowego z zachowaną fragmentarycznie polichromią i złoceniami. Do naszych czasów przetrwała częściowo posadzka ceglana oraz ceramiczna w obrębie kaplicy, w której znajduje się kamienna płyta nagrobna z 1937 r., zaś po zachodniej stronie od wejścia do kaplicy została wmurowana prostokątna piaskowcowa płyta z inskrypcją. Kościół w Gębicach jest cennym przykładem architektury sakralnej w regionie. Trwające obecnie prace dają szansę na poprawę stanu zachowania zabytku i jego przetrwanie dla przyszłych pokoleń.
Prace realizuje Powiat Krośnieński. Kościół w Gębicach jest własnością Skarbu Państwa i środki finansowe zostały pozyskane dzięki staraniom Starosty Powiatu Krośnieńskiego oraz Wojewody Lubuskiego bezpośrednio z Ministerstwa Finansów.
