Zespół dworsko-folwarczny zlokalizowany jest w centralnej części wsi. Dwór zajmuje południową pierzeję obszernego podwórza zabudowanego z trzech stron budynkami gospodarczymi. Za dworem mieści się ogród, zaś po jego północnej stronie sad. Obecnie budynek pełni funkcję domu mieszkalnego. Pierwsza pisana wzmianka o Drzonkowie pochodzi z 1305 roku, kiedy jego właścicielami była
Zespół dworsko-parkowy w Gryżynie zlokalizowany jest we wschodniej części wsi, niedaleko drogi prowadzącej z Krosna Odrzańskiego do Świebodzina. Dwór usytuowany jest w południowej części założenia, natomiast park z dwoma stawami, na terenie którego mieści się XIX-wieczne mauzoleum, zajmuje północną część kompleksu. W średniowieczu Gryżyna (niem. Griesel) znajdowała się w granicach
Pałac w Kargowej położony jest w północno-wschodniej części miejscowości. Jest on elementem dominującym założenia, w skład którego wchodzą: oficyna, budynki gospodarcze, spichlerz oraz park położony na południe od pałacu. Najstarsza wzmianka o Kargowej (daw. Unrugowo, niem. Unruhstadt) pochodzi z 1360 roku. Pierwszym znanym właścicielem Kargowej jest ród Kottwiczów, władający nią
Zespół folwarczny Krążkowo zlokalizowany jest w zachodniej części wsi. Założenie składa się z pałacu, niewielkiego parku oraz czworobocznego podwórza i usytuowanej wokół niego zabudowy gospodarczej. Zajmujący wschodnią pierzeję podwórza pałac stanowi dominantę architektoniczną założenia. Historia Krążkowa sięga średniowiecza. Najstarsza źródłowa wzmianka o wsi pochodzi z połowy XIII wieku. Pierwszym znanym
Lubniewice położone są na terenie ukształtowanym przez ostatni lodowiec, po którym pozostały w tym miejscu rynny jeziorne. Na niewielkim obszarze między jeziorami Lubiąż (Lubniewickim) na północy i Krajnik na południu założono osadę, która już w średniowieczu określana była nazwą „oppidum”. Lubniewice leżą na trasie z Gorzowa do Sulęcina, na południowo-wschodnim
Około pół kilometra od skrzyżowania dróg z Kożuchowa do Zielonej Góry i Nowogrodu Bobrzańskiego znajdują się pozostałości założenia dworskiego w Mirocinie Średnim. Ruiny dworu usytuowane są w głębi posesji, od drogi oddzielone dawnym parkiem. Dwór zwrócony był fasadą na południe, gdzie rozpościerało się obszerne podwórze gospodarcze o kształcie wydłużonego prostokąta.
Dwór w miejscowości Okunin usytuowany został we wschodniej części rozległej wsi. Pierwotnie stanowił jeden z głównych elementów założenia folwarcznego zakomponowanego wokół nieregularnego pięciobocznego podwórza gospodarczego. Od południowego wschodu do dworu przylega niewielki park krajobrazowy, założony wzdłuż strumienia. Obecnie dwór jest w posiadaniu prywatnego właściciela i nieużytkowany popada w ruinę. W
Malowniczo rozlokowany na zachodnim brzegu jeziora Niesłysz zespół rezydencjonalny w Przełazach (niem. Seeläsgen) złożony jest z neorenesansowego pałacu położonego w parku oraz folwarku. Całość zajmuje południową część wsi, która rozciąga się wzdłuż linii brzegowej niewielkiego półwyspu. Od XIII wieku jezioro Niesłysz, dzięki nadaniom Henryka Brodatego, było w posiadaniu klasztoru cysterskiego
Założenie folwarczne zlokalizowane jest na północnym skraju wsi. Ruina pałacu, stanowiącego niegdyś dominantę architektoniczną zespołu, ulokowana jest przy zachodnim boku obszernego dziedzińca zabudowanego z trzech stron budynkami gospodarczymi. Wjazd na dziedziniec mieści się w południowej pierzei, gdzie niegdyś znajdowała się barokowa brama. Pierwotnie pałac odgrodzony był od części gospodarczej. Dziedziniec
Założenie pałacowo-folwarczne usytuowane jest w północno-zachodniej części wsi, opodal kościoła o metryce średniowiecznej. Wieś posiada układ przestrzenny w formie ulicówki. Założenie zlokalizowane jest po północnej stronie drogi prowadzącej do Stanowiczek. Pałac powiązany jest po stronie zachodniej z parkiem krajobrazowym o powierzchni liczącej ok. 9 ha. Według opisu z 1939 roku
