W dwuczłonowym założeniu, starszym jest klasycystyczny dwór, powstały ok. 1800, prostokątny w planie, parterowy, nakryty dachem naczółkowym. W 1886 po jego zachodniej stronie wzniesiony został, usytuowany poprzecznie, parterowy budynek, zespolony z dworem łącznikiem z reprezentacyjnymi schodami i dwiema ośmiobocznymi wieżyczkami o cebulastych hełmach. Nowy człon, na elewacjach zdobiony jest neorenesansowym
Architektura obiektu określa jego metrykę na czas ok. 1900. Budowla jest murowana, założona na planie prostokąta z pozornymi ryzalitami po środku dłuższych boków, parterowa na wysokim podpiwniczeniu, z piętrową partią ryzalitową, nakryta dachami dwuspadowymi o wysuniętych okapach. Bryłę urozmaica dodatkowo ganek z tarasem balkonowym i zadaszone schody.
Pierwotny dwór z 2. poł. XVIII w., został ok. 1830 przebudowany w rezydencję, a obecny wygląd uzyskał w wyniku ponownego przekształcenia i powiększenia ok. 1900. Był remontowany w 1997. Obiekt, bez wyraźnych cech stylowych, jest murowany, na planie prostokąta z ryzalitem od zachodu i cylindryczną wieżą w północno-zachodnim narożniku, piętrowy,
Wzniesiony w XVIII w., został w 2. poł. XIX w., przebudowany w duchu neoklasycyzmu i powiększony o skrzydło. Jest murowany, na planie litery L, jednoipółtoratraktowy, piętrowy, nakryty dachami dwuspadowymi. Fasadę akcentuje na osi pseudoryzalit z prostym portykiem, zwieńczonym wystawką ujętą w spływy wolutowe.
Eklektyczna architektura pałacu, o elewacjach zdobionych bogato detalem, wystawia mu metrykę: kon. XIX w. Należący do dóbr folwarku dolnego, jest budowlą murowaną, prostokątną w planie, piętrową z użytkowym poddaszem, nakrytą dachem mansardowym. O reprezentacyjnym charakterze obiektu świadczy jego fasada, zaakcentowana na osi centralnej pozornym ryzalitem z wejściem ujętym portalem kolumnowym,
Przynależny do folwarku dolnego, barokowy dwór, wzniesiony w 1754, w czasie remontu w 1992 został zubożony wskutek skucia lizen i obramień okiennych. Jest murowany, prostokątny w rzucie, dwutraktowy, piętrowy z dachem czterospadowym. Po okazałym niegdyś portalu, pozostał tylko, umieszczony w nadprożu, kamienny herb fundatorów obiektu – von Blankensteinów.
Pierwotnie była to siedziba rodowa Schönaichów, wzniesiona w kon. XV w. w postaci wieży mieszkalnej, trzykondygnacyjnej, na planie kwadratu. W 2. poł. XVIII w. zbudowany został barokowy dwór, w obręb którego włączono wieżę. Równocześnie zasypano fosę i założono park. Dwór związany z folwarkiem górnym, jest murowany, prostokątny w rzucie, piętrowy,
Wybudowany ok. poł. XIX w. przez rodzinę Kęszyckich w stylu nawiązującym do klasycyzmu. Pałac jest murowany, w planie prostokątny z cylindrycznymi wieżami w narożach południowego boku, parterowy z mieszkalnym półpiętrem, nakryty dachem dwuspadowym. Trzykondygnacyjne wieże zwieńczone są tarasami. Elewacje zdobione są boniowaniem, a fasada wzbogacona pozornym ryzalitem z wejściem poprzedzonym
Wzniesiony w XVI w. dla Christopha Köstlitza, został przebudowany w 1735 i ponownie w 1867, z zatarciem cech stylowych. Jest murowany, prostokątny w planie dwutraktowy, piętrowy, nakryty dachem naczółkowym. Część pomieszczeń w parterze ma sklepienia kolebkowe i krzyżowe. Wejście w fasadzie poprzedzone jest półkolistym w rzucie gankiem, z balkonem w
Wzniesiony ok. 1800 w stylu klasycystycznym. Murowany na planie prostokąta, piętrowy. Fasadę urozmaica założony półkoliście ganek.
