Nieustalony projektant, zbudowanej w latach 1816–1818 klasycystycznej rezydencji, wzorował się zapewne na dziełach architekta berlińskiego Davida Gille’go. W przebudowie przeprowadzonej w 1868 pałac powiększony został z trzech stron o aneksy i otrzymał elementy historyzującego wystroju. Po 1945 w obiekcie mieściła się szkoła, a od 1973 został rozpoczęty jego remont z
Średniowieczny kościół, wzmiankowany w 1376, spłonął w 1802. Obecny, wzniesiony w 1817, jest budowlą orientowaną, murowaną, salową na rzucie prostokąta, z czworoboczną wieżą od zachodu, nakrytą dachem dwuspadowym.
Założenie pałacowo-parkowe w Drzonowie 54 (niem. Schlesisch Drehnow), znajduje się w zach. części miejscowości, przy drodze wojewódzkiej nr 279. Droga dzieli park na dwie części, pn. z Lubuskim Muzeum Wojskowym oraz pd. Granice pn. części rezydencji wyznaczają: od pd. wspomniana droga, od zach. gospodarstwa wiejskie, od pn. otwarte krajobrazy i
Pałac usytuowany jest w centrum wsi, po północnej stronie lokalnej drogi ze Świdnicy do Leśniowa Wielkiego. Budynek zlokalizowano w południowej części zespołu pałacowo-parkowego. Jego sąsiedztwo od północnego-wschodu stanowi park z małym stawem, od wschodu teren kościoła, a od południa droga ze Świdnicy do Leśniowa Wielkiego. Po zachodniej stronie pałacu znajduje
