W zabudowie gospodarczej folwarku wyróżnia się spichlerz, zbudowany zapewne w kon. XVIII w., kamienny, prostokątny w rzucie, piętrowy, nakryty dachem naczółkowym z wystawką nad wejściem w fasadzie.
Usytuowany na terenie folwarku, został zbudowany zapewne w kon. XVIII w., jako zarządcówka. Jest murowany, prostokątny w planie, parterowy z użytkowym poddaszem, nakryty wysokim dachem naczółkowym, z owalnie ukształtowaną wystawką nad wejściem w fasadzie, prowadzącym przez drewniany ganek.
Zbudowany ok. 1870 w stylu nawiązującym do klasycyzmu, jest murowany na planie prostokąta, piętrowy, nakryty niskim dachem czterospadowym. Dwutraktowe pierwotnie wnętrze zostało w trakcie remontów po 1945 przekształcone. Elewacje komponowane linearnie licznymi gzymsami i fryzami, od strony frontowej i ogrodowej wzbogacone są na osi pseudoryzalitami zwieńczonymi trójkątnymi przyczółkami. Z pałacem
Wzniesiony w kon. XIII w., został w XVII i w kon. XIX w. przebudowany z dostawieniem wieży. Po pożarze w 1961 został w ciągu trzech lat odbudowany. Od czasu reformacji do 1945 był w posiadaniu ewangelików. Kościół jest orientowany, salowy na planie prostokąta, murowany z ciosanego granitu, nakryty dachem dwuspadowym.
Ogardy to miejscowość o genezie średniowiecznej, o której najstarsza wzmianka pochodzi z księgi ziemskiej margrabiego Ludwika z 1337 roku. Właścicielami tutejszych majętności byli przedstawiciele takich rodzin jak von Bornstedt, von Billerbeck, czy von Papstein. W 1798 roku tutejsze dobra ziemskie znalazły się w posiadaniu szambelana dworu i prałata Sigismunda Friedricha
