Pałac wraz z ogrodem zajmują parcelę w północnej części wsi, w pobliżu drogi przebiegającej z Cybinki do Rąpic. Od frontu posiadłość wygrodzona jest ogrodzeniem z główną bramą wjazdową, umieszczoną pomiędzy dwoma masywnymi filarami, zwieńczonymi kulami. Do dworu, zlokalizowanego w centrum ogrodu, wiedzie aleja dojazdowa. W skład zespołu wchodzi także XIX-wieczny
Pałac leży w południowej części wsi przy drodze prowadzącej z Zielonej Góry do Nowogrodu Bobrzańskiego. Od strony południowej i zachodniej budowla jest otoczona fosą, która w części wschodniej przechodzi w staw. Od południa i wschodu przylega do niej park założony około 1700 roku, przekształcony w połowie XIX wieku. Od północy
Założenie folwarczne Czyste położone jest na południowy zachód od drogi z Poźrzadła do Toporowa. Zespół składał się z części rezydencjonalnej, gospodarczej i kolonii mieszkalnej. Część rezydencjonalną tworzy pałac i rozciągające się po południowej i wschodniej stronie założenie parkowe o charakterze krajobrazowym. Na zachód od pałacu mieści się prostokątne podwórze gospodarcze,
Wieś Glińsk położona jest na wschód od drogi prowadzącej ze Świebodzina do Międzyrzecza. Pałac zlokalizowany jest w centrum miejscowości. Obecnie ma tu swoją siedzibę Dom Pomocy Społecznej. Historia miejscowości sięga średniowiecza. Najstarszy dokument potwierdzający istnienie wsi pochodzi z 1236 r., kiedy to Glińsk był własnością komesa Dzierżykraja. Jeszcze w 1296
Pałac wraz z zabudową folwarczną i parkiem zlokalizowany jest w południowej części Jasienia (niem. Gassen). Zabudowa zespołu skupiona jest wokół dziedzińca zbliżonego kształtem do kwadratu. Budynek pałacu zajmuje północną pierzeję tego założenia. Na wschód od rezydencji rozciąga się park krajobrazowy. Rezydencja została wzniesiona na gruntach dworskich, obejmujących teren wsi zwanej
Pozostałości pałacu usytuowane są nieopodal kościoła, po jego południowej stronie, za torami kolejowymi, na zachód od drogi prowadzącej z Nowej Soli do Sulechowa. Położone są w głębi założenia pałacowo-folwarczno-parkowego, na osi głównej bramy wjazdowej prowadzącej od ulicy przez obszerne podwórze gospodarcze zabudowane budynkami mieszkalno-gospodarczo-produkcyjnymi. Ruiny posadowione na prostokątnym placu, otoczonym
Pałac w Kursku położony jest w północnej części wsi o układzie regularnej owalnicy, na południu od nawsia, po wschodniej stronie drogi. Pałac odgradza od drogi duży dziedziniec, a wokół rozciąga się – aż do brzegu jeziora Kursko, rozległy park krajobrazowy. Na południe od pałacu rozlokowana jest zabudowa folwarku. Miejscowość Kursko
Zespół dworsko-parkowo-folwarczny usytuowany jest w centrum wsi, pomiędzy szosą z Uradu do Rzepina od strony północnej, a rzeką Ilanką wyznaczającą granicę południową założenia. Sam dwór posadowiony jest w głębi podwórza folwarcznego o układzie podkowy. Droga dojazdowa do dworu prowadzi przez okazałą bramę wjazdową od strony drogi, dalej wiodąc przez obszerny
Wieś Myszęcin położona jest niespełna 10 km od Świebodzina w kierunku Poznania, po północnej stronie głównej trasy Świecko-Poznań. Zespół pałacowo-parkowy zajmuje południowo-wschodnią część wsi. Własność wsi Myszęcin udokumentowana jest od 1465 roku, kiedy to należała do Hannusza Logi, a w trzydzieści lat później do Kaspra, Łukasza i Jana, przypuszczalnie potomków
Pałac wraz z założeniem parkowym usytuowany jest w północnej części Osowej Sieni, w majątku historycznie określanym jako „górny” (Ober Röhrsdorf). W zespole zachowały się do czasów współczesnych rządówka, budynki gospodarcze, stodoły, obory oraz mocno przebudowana gorzelnia. Górny folwark w Osowej Sieni przejął po ojcu Andrzej Żychliński (1706-1755) ożeniony z Julianną
