Przy kościele filialnym pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Okszy prowadzone są prace polegające na wymianie pokrycia dachowego na dachówkę ceramiczną karpiówkę, wzmocnieniu kamiennej podbudowy, impregnacji drewna środkami przeciw grzybom i owadom oraz ppoż, a także wymianie zniszczonych elementów konstrukcyjnych (podwaliny, fragmentów słupów i rygli). W kolejnym etapie planuje się m.in. odtworzenie stropu na historycznym poziomie, odtworzenie zamurowanych okien, konserwację stolarki okiennej i drzwiowej. Celem prac przy kościele jest nie tylko zabezpieczenie obiektu i utrwalenie jego substancji, ale też przywrócenie jego oryginalnych rozwiązań architektonicznych.
Przyczyną podjęcia prac był zły stan techniczny kościoła. W szczególności chodzi o przemieszczenie kamiennej podbudowy prezbiterium, a także wychylenie od pionu ścian szczytowych budowli. Ponadto w złym stanie znajdują się elementy konstrukcji drewnianej ścian obwodowych i więźby dachowej. Stwierdzono także zniszczenie pokrycia dachowego z uwagi na degradację dachówki, co z kolei powodowało przenikanie wody opadowej na poddasze i powodowało dalszą degradację budowli.
Kościół filialny w Okszy został wybudowany w latach 1862-1863 w konstrukcji ryglowej na kamiennej podbudowie. Jest to budowla o masywnej, prostopadłościennej nawie, wyodrębnionym, wielobocznym prezbiterium i kruchcie od strony zachodniej. Już w 1934 roku, wobec problemów konstrukcyjnych przeprowadzono remont świątyni, polegający na częściowym spięciu partii podbudowy żelaznymi ściągami. Po wojnie przebudowano świątynię poprzez obniżenie stropu nad nawą, a także zamurowano otwory okienne w górnej partii elewacji bocznych. Ponadto zdemontowano empory i wylano nową posadzkę. Pomimo tych zmian kościół w Okszy zachował oryginalną formę, stolarkę okienną i drzwiową oraz w znacznej mierze historyczną substancję budowlaną.
Prace przy kościele filialnym w Okszy prowadzone są ze środków finansowych Parafii Rzymsko-Katolickiej p.w. św. Antoniego Padewskiego w Krzeszycach oraz dzięki dotacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i Miasta i Gminy Witnica.
