Dzięki środkom finansowym zapewnionym przez samorząd województwa lubuskiego w 2. połowie w 2017 r. przeprowadzono kompleksowe prace konserwatorsko-restauratorskie w jednym z najcenniejszych wnętrz w naszym regionie – sali balowej w pałacu w Zaborze, w którym mieści się Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży.
Wystrój wnętrza sali zdobi bogata rokokowa sztukateria. Sufit ujmuje faseta, którą ramują faliste listwy, z motywami muszli w narożach. Pośrodku znajduje się rokokowy ornament z elementami wici roślinnych oraz puttami. Ściany pokrywa stiukowe panneau z motywami roślinnymi i ptaków. Na ścianie od strony dziedzińca znajdują się dwa duże, kryształowe lustra, umieszczone nad kominkami.
Wystrój ten został objęty ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków pod nr L-B-152/poz.1-15, decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze z dnia 1.09.2014 r. Wystrój wnętrza powstał w związku z przebudową pałacu w 2. połowie XVIII w., po 1750 r., kiedy to właścicielem rezydencji był Fryderyk August Cosel, syn Augusta Mocnego i hrabiny Cosel.
Prace konserwatorski-restauratorskie poprzedzone zostały badaniami, które wykonano w 2016 r. na suficie i ścianach sali. Dowiodły one, że pierwotna kolorystyka partii tynkowanych była w chłodniejszym odcieniu perłowej bieli. Ustalono również, iż złocenia detalu, wykonane płatkami szlagmetalu, są wtórne, wykonane w trakcie prac konserwatorskich prowadzonych w latach 1958-1960. W związku z tym zdecydowano o odstąpieniu od wykonywania złoceń. Ponadto w sąsiedztwie jednego z kominków natrafiono na fragment dekoracji stiukowej w kolorystyce biało-szarej, która znajdowała się w dolnej partii ściany, co pozwala na przywrócenie ich wykończenia zgodnie z techniką pierwowzoru.
Przeprowadzone w 2017 r. prace objęły oczyszczenie sztukaterii na ścianach i suficie oraz stiukowych kominków i dekoracji ściennych, wykonanych w technice stiukolustra, z luźnych nawarstwień brudu, cienkich pobiał, warstwy farb oraz olejnych złoceń szlagmetalem. Następnie dokonano podklejenia partii odspojonych od podłoża, rekonstrukcji brakujących większych fragmentów np. liści, kwiatów itp., przy zastosowaniu ciasta gipsowego stiukowego oraz uzupełnienia drobnych ubytków na powierzchni sztukaterii zaprawą gipsową. Następnie przeszlifowano uzupełnienia i dokonano scalenia kolorystycznego. W partii kominków wykonano rekonstrukcję zniszczonych fragmentów przy zastosowaniu barwionego w masie ciasta gipsowego stiukowego, a następnie odtworzone partie przeszlifowano i wypolerowano, zabezpieczając powierzchnie sztukaterii pastą woskową, na koniec dokonano scalenia kolorystycznego. W obrębie stiukoluster dokonano przeżyłowania spękań powierzchni i rekonstrukcji marmoryzacji środkami malarskimi oraz scalenia kolorystycznego, na koniec wykonano polerowanie, pastowanie pastą woskową i końcowe polerowanie filcem, aż do uzyskania głębokiego połysku. Prace objęły również stolarkę drzwiową, z której usunięto wtórne warstwy farby, dokonano uzupełnień drobnych ubytków kitami, zaszpachlowano i przeszlifowano uzupełniane powierzchnie drewna oraz pomalowano drzwi w kolorze złamanej bieli. W ramach prac restauratorskich wykonano rekonstrukcje ram obu kryształowych luster na podstawie materiałów ikonograficznych, wraz z rekonstrukcją brakujących rozetek. Odtworzono również dębowy parkiet w sali balowej.
Należy podkreślić, iż sala balowa pałacu w Zaborze to jedno z nielicznych wnętrz rezydencjonalnych zachowane do dnia dzisiejszego w formie bliskiej oryginałowi. Stanowi jeden z najcenniejszych przykładów sztuki rokokowej w rejonie. Dekoracje sztukatorskie wykonano na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Dzięki przeprowadzonym pracom konserwatorsko-restauratorskim wnętrze to odzyskało dawny blask.
Wystrój wnętrza sali zdobi bogata rokokowa sztukateria. Sufit ujmuje faseta, którą ramują faliste listwy, z motywami muszli w narożach. Pośrodku znajduje się rokokowy ornament z elementami wici roślinnych oraz puttami. Ściany pokrywa stiukowe panneau z motywami roślinnymi i ptaków. Na ścianie od strony dziedzińca znajdują się dwa duże, kryształowe lustra, umieszczone nad kominkami.
Wystrój ten został objęty ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków pod nr L-B-152/poz.1-15, decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze z dnia 1.09.2014 r. Wystrój wnętrza powstał w związku z przebudową pałacu w 2. połowie XVIII w., po 1750 r., kiedy to właścicielem rezydencji był Fryderyk August Cosel, syn Augusta Mocnego i hrabiny Cosel.
Prace konserwatorski-restauratorskie poprzedzone zostały badaniami, które wykonano w 2016 r. na suficie i ścianach sali. Dowiodły one, że pierwotna kolorystyka partii tynkowanych była w chłodniejszym odcieniu perłowej bieli. Ustalono również, iż złocenia detalu, wykonane płatkami szlagmetalu, są wtórne, wykonane w trakcie prac konserwatorskich prowadzonych w latach 1958-1960. W związku z tym zdecydowano o odstąpieniu od wykonywania złoceń. Ponadto w sąsiedztwie jednego z kominków natrafiono na fragment dekoracji stiukowej w kolorystyce biało-szarej, która znajdowała się w dolnej partii ściany, co pozwala na przywrócenie ich wykończenia zgodnie z techniką pierwowzoru.
Przeprowadzone w 2017 r. prace objęły oczyszczenie sztukaterii na ścianach i suficie oraz stiukowych kominków i dekoracji ściennych, wykonanych w technice stiukolustra, z luźnych nawarstwień brudu, cienkich pobiał, warstwy farb oraz olejnych złoceń szlagmetalem. Następnie dokonano podklejenia partii odspojonych od podłoża, rekonstrukcji brakujących większych fragmentów np. liści, kwiatów itp., przy zastosowaniu ciasta gipsowego stiukowego oraz uzupełnienia drobnych ubytków na powierzchni sztukaterii zaprawą gipsową. Następnie przeszlifowano uzupełnienia i dokonano scalenia kolorystycznego. W partii kominków wykonano rekonstrukcję zniszczonych fragmentów przy zastosowaniu barwionego w masie ciasta gipsowego stiukowego, a następnie odtworzone partie przeszlifowano i wypolerowano, zabezpieczając powierzchnie sztukaterii pastą woskową, na koniec dokonano scalenia kolorystycznego. W obrębie stiukoluster dokonano przeżyłowania spękań powierzchni i rekonstrukcji marmoryzacji środkami malarskimi oraz scalenia kolorystycznego, na koniec wykonano polerowanie, pastowanie pastą woskową i końcowe polerowanie filcem, aż do uzyskania głębokiego połysku. Prace objęły również stolarkę drzwiową, z której usunięto wtórne warstwy farby, dokonano uzupełnień drobnych ubytków kitami, zaszpachlowano i przeszlifowano uzupełniane powierzchnie drewna oraz pomalowano drzwi w kolorze złamanej bieli. W ramach prac restauratorskich wykonano rekonstrukcje ram obu kryształowych luster na podstawie materiałów ikonograficznych, wraz z rekonstrukcją brakujących rozetek. Odtworzono również dębowy parkiet w sali balowej.
Należy podkreślić, iż sala balowa pałacu w Zaborze to jedno z nielicznych wnętrz rezydencjonalnych zachowane do dnia dzisiejszego w formie bliskiej oryginałowi. Stanowi jeden z najcenniejszych przykładów sztuki rokokowej w rejonie. Dekoracje sztukatorskie wykonano na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Dzięki przeprowadzonym pracom konserwatorsko-restauratorskim wnętrze to odzyskało dawny blask.
