Powstał w kon. XIX w., jako budowla eklektyczna z przewagą form odwołujących się do renesansu. W podstawowym trzonie ma plan prostokątny, wzbogacony ryzalitami i cylindryczną wieżą w narożu. Jest parterowy, ryzality piętrowe ze szczytami o linii wklęsłowypukłej. Trzykondygnacyjną wieżę nakrywa hełm o kształcie stożka.
Neoklasycystyczny, wzniesiony ok. 1850, jest budowlą murowaną, prostokątną w planie, piętrową z czterospadowym dachem. Fasadę zdobi umieszczony pośrodku pozorny ryzalit artykułowany czterema pilastrami podtrzymującymi trójkątny przyczółek. Do wejścia prowadzą reprezentacyjne schody i owalny w obrysie taras z metalową balustradą.
Wzmiankowany w 1345, powstał przed tą datą. Był remontowany w 1595, 1665, 1898 i 1907. W latach 1578–1642 należał do protestantów. Kościół zachował gotycki charakter. Jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, jednonawowy z czworobocznym w planie prezbiterium, zakrystią od północy i wieżą od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi (wieża namiotowym).
Kościół parafialny w Przyczynie Górnej wzmiankowany jest w 1345 roku. Zachowana budowla powstała ok. poł. XIV wieku dla miejscowej parafii św. Jerzego. Kamienny mur z ceglano-kamienną gotycką bramą otoczył teren przykościelny, na którym funkcjonował miejscowy cmentarz. Charakterystyczna, krępa, jak gdyby wrośnięta w ziemię bryła salowej świątyni z prezbiterium i prostą wieżą od zachodu na osi budowli, z przylegającą od północy zakrystią, scaloną z prezbiterium wspólnym dachem, sprawia wrażenie budowli
Dwór Dwór z folwarkiem w Przyczynie Górnej znajduje się po południowej stronie drogi prowadzącej ze Wschowy przez Tylewice do Sławy. Zespół usytuowany jest tuż przy granicy wsi z miastem Wschową. Około 70 m w kierunku północno-zachodnim od dworu znajduje się gotycki kościół pw. św. Jerzego. Założenie ma plan czworoboku z
