Dwór wraz z zabudową folwarczną tworzy jednolite założenie skupione wokół prostokątnego dziedzińca. Część gospodarczą od rezydencjonalnej oddziela droga biegnąca z zachodu na wschód. Po wschodniej stronie założenia znajduje się niewielki park, na terenie którego zlokalizowany został neoklasycystyczny pałac. Obecnie dwór użytkowany jest na cele mieszkalne. Historia miejscowości sięga średniowiecza, kiedy
Murowany zamek stoi w zachodniej części miasta, na szczycie grodziska otoczonego wałem o konstrukcji ziemno-drewnianej, powstałego w IX wieku przy ujściu rzeki Paklicy do Obry. Powstała osada pełniła funkcje obronne wykorzystując naturalne położenie w podmokłym terenie pomiędzy dwoma rzekami. Pierwsze historyczne wzmianki o grodzie pochodzą z 1005 roku z kroniki
Zespół folwarczny Nowy Dworek położony jest w północno-wschodniej części wsi, na wysokiej, wschodniej skarpie doliny rzeki Paklicy. W skład zespołu wchodzi dwór, park, usytuowany po jego północnej stronie, oraz budynek mieszkalno-inwentarski. Pozostałe obiekty gospodarcze, tworzące założenie z budynkami usytuowanymi wokół trójkątnego dziedzińca, nie zachowały się, a historyczny układ zespołu został
Pasterzowice położone 4 km na północ od Szprotawy, wschodnim skrajem założenia wiejskiego stykają się z tranzytową drogą Szprotawa – Kożuchów. Opodal tego miejsca, na południe, po wschodniej stronie szosy znajduje się zespół pałacowo-folwarczny. Usytuowany w jego centrum pałac otoczony jest od południa parkiem, a z pozostałych stron zabudową gospodarczą. Pałac
Historyczny zespół pałacowy położony jest w południowo-wschodniej części wsi. Pałac usytuowany został w otoczeniu niewielkiego parku krajobrazowego, w oddaleniu od wiejskiej drogi gruntowej, prowadzącej do wsi Mierczany. Fasadą budynek jest skierowany w stronę drogi. Wjazd do pałacu prowadzi przez zachowaną częściowo bramę, z drogą przechodzącą przez fragment parku, prowadząc dalej
Miejscowość założona została na południowej terasie nadzalewowej rzeki Warty, 14 km na wschód od granicznego miasta Kostrzyna, przy drodze krajowej z Poznania przez Skwierzynę do przejścia granicznego. Najstarsza część wsi rozlokowana jest wzdłuż południkowo przebiegających ulic, która z czasem rozszerzyła swoje terytorium na północny zachód tworząc przyległą miejscowość Przyborów. Na
Ruiny dworu zlokalizowane są w ramach zespołu folwarcznego, znajdującego się w środkowej części miejscowości. Budowla zamykała od strony zachodniej prostokątny dziedziniec gospodarczy, uformowany z zabudowań gospodarczych oraz usytuowanej po stronie wschodniej gorzelni. Po północnej stronie dworu znajdują się relikty założenia parkowego. Wjazd na teren dziedzińca usytuowany był od strony południowej
Trzebiechów (niem. Trebschen) leży na południowy wschód od Sulechowa, przy lokalnej drodze z Sulechowa do Bojadeł. Pałac położony jest w centrum miejscowości, po północno-wschodniej stronie drogi, oddzielony od niej obszernym dziedzińcem. Za pałacem rozciąga się rozległy park krajobrazowy. Rycerskie dobra w Trzebiechowie od XV wieku do 1724 roku należały do
Wieża rycerska położona jest w północno-zachodniej części wsi, na niewielkim wyniesieniu otoczonym polami uprawnymi i łąkami. Od zachodu teren ten ogranicza Nysa Łużycka, natomiast po stronie wschodniej znajdują się zabudowania wsi wraz z siedemnastowiecznym kościołem. Wprawdzie nie zachowały się bezpośrednie przekazy źródłowe dotyczące budowy wieży rycerskiej, ale wiadomo, że była
Majątek składa się z rezydencji dworskiej, części gospodarczej oraz kolonii mieszkalnej. Dwór wraz z obszernym dziedzińcem gospodarczym oraz parkiem zajmuje teren w północno-zachodniej części wsi, pomiędzy zabudową siedliskową, przy drodze z Pełczyc do Strzelec Krajeńskich. We wschodniej części założenia rezydencjonalnego zlokalizowany jest park krajobrazowy, przechodzący w kompleks leśny. Od strony południowej rozciąga się ogród ze stawem. Pomiędzy parkiem a dziedzińcem gospodarczym usytuowany jest dwór. Po południowej stronie podwórza, tuż przed dworem,
