Dwór w Racławiu zlokalizowany jest pośrodku miejscowości, po południowej stronie średniowiecznej owalnicy, w obrębie XIX-wiecznego założenia folwarcznego. Budynek usytuowany został na osi północny wschód – południowy zachód, stanowiąc w sensie kompozycyjnym zamknięcie obszernego dziedzińca gospodarczego, założonego na planie trapezu. Na zabudowę folwarczną składają się historyczne obory, stodoły oraz budynki magazynowe.
Dwór zlokalizowany jest pośrodku miejscowości, po północnej stronie lokalnej drogi prowadzącej do Radówka. Budynek wzniesiono na osi wschód-zachód, w linii zabudowy wiejskiej, w układzie kalenicowym do drogi, w południowej części działki siedliskowej. Obiekt wygrodzony jest od frontu współczesnym, kamiennym ogrodzeniem. Sienno to miejscowość o genezie średniowiecznej. Po raz pierwszy została
Pałac w Starym Kisielinie położony jest na wschodnim krańcu wsi. Budynek pałacu stanowi element dominujący założenia. Od południa przylega do niego park, a od zachodu sąsiaduje z dawną zabudową folwarczną. Do naszych czasów nie zachowała się niestety kaplica grobowa wzniesiona w 1864 roku, poświęcona pamięci Carla Ludwiga von Stosch. Obecnie
Dworek myśliwski położony jest na południowy wschód od wsi Tarnów Jezierny, na skraju lasu, w wąskim przesmyku między Jeziorem Tarnowskim Dużym a Tarnowskim Małym. Usytuowany został na stożkowatym grodzisku, około 40 m od linii brzegu jeziora. Obecnie pełni funkcje wypoczynkowe. W XIII wieku Tarnów Jezierny był kasztelanią należącą do książąt
Zespół pałacowo-folwarczny wraz z założeniem parkowym znajduje się w południowej części wsi, przy drodze prowadzącej z Górczyny do Starych Drzewiec. Na północny zachód od pałacu usytuowany jest barokowy kościół z połowy XVIII wieku. Pałac i część założenia folwarcznego otoczone są murem ceglano-kamiennym. W otoczeniu pałacu zachowały się relikty parku krajobrazowego
Pałac leży na niewielkim wzniesieniu w otoczeniu parku przy drodze prowadzącej z Lasocina do Kożuchowa. Obiekt został wzniesiony na fundamentach XVI-wiecznego dworu zbudowanego przez rodzinę von Knobelsdorff. Od 1638 roku wieś Bielice (niem. Beliz) stanowiła własność rodziny von Seher. W 1705 roku posiadłość przeszła w ręce Johanna Fabiana von Braun.
Zespół folwarczno-dworski zlokalizowany jest w północnej części Budziechowa, po wschodniej stronie drogi z Jasienia do Lubska. Dwór, odseparowany kompozycyjnie od podwórza, usytuowany jest kalenicowo w stosunku do wspomnianej drogi. Historia wsi sięga średniowiecza. Budziechów pierwszy raz wzmiankowany jest w XIII wieku w miśnieńskich annałach jako wieś pasterska. W 1348 roku
Wieś położona jest ok. 8 km na południe od siedziby gminy w Torzymiu, na trasie drogi wojewódzkiej nr 138 relacji Sulęcin – Gubin. Na przedłużeniu głównej ulicy miejscowości, w kierunku zachodnim prowadzi droga do Gądkowa Wielkiego. Tereny wsi stanowią enklawę w sercu Puszczy Rzepińskiej, w sąsiedztwie przepływającej ok. 2 km
Pałac z folwarkiem leży w północno-wschodniej części wsi, w pobliżu południowego brzegu rzeki Obry. Zabudowania gospodarcze tworzą prostokątny dziedziniec, którego północnym zamknięciem jest właśnie pałac. Budynek położony jest pomiędzy folwarkiem a parkiem krajobrazowym, malowniczo rozpostartym od strony północnej na skarpie opadającej ku rzece Obrze. Zabudowania folwarczne otaczają dziedziniec, zamknięty od
Założenie pałacowo-parkowo-folarczne położone jest w centralnej części wsi. Pałac otacza od południowego zachodu park krajobrazowy, a od wschodu podwórze gospodarcze. Pałac powstał najprawdopodobniej w czasie, kiedy Jelenin Górny należał w latach 1791-1805 do Charlotty von Franckenberg, wdowy po generale von Franckenberg – właścicielu obu majątków położonych w Jeleninie Dolnym i
